کلیات رهنما

ولایــت مظهر لطف خدائـی استولایـت چون مسیر روشنائی استجهـان پرگشته از عِطــر وجودشتجلی گاه عشقـی آشنائی است ولایت با علـی(ع) آغـاز گردیدطریق زندگی را ســـاز گردیدگذشت از آن همه دوران سختیز دست نــایبش چون بـاز گردید***ولایـــت در دل مــا ریشه دارددرون ذهــــن ما انـدیشــه داردچو کوه بیستون با دست فرهادچُنان نقشی که او از تیشه دارد***ولایــت را چو قرآن می توانیم ز بیعت با علی(ع) آن را بخوانیمکه در دوران عصـــر جــاهــلیتبه عشق باعلی(ع) بودن بمانیم***ولایت راه و رسم زندگانی استهمان آیینِ مشق بنـدگانی استچو هرکس عاقبت خیـــری بجویدولایـت راه عشق آسمانی است***ولایـت چون شمیم بوی یار استشگفتن همچو در فصل بهار استبه لطف بی کـــران حضرت دوستجهانِ با ولایــت، ماندگــــار  است ولایـت راه دل را روشنی بود     طریق این جهان را ایمنی بودکه هرکس در مسیرش پا نهادهولایـــت راه او را گلشنی بود***محمد(ص) با خدایش شد هدایتعلـی(ع) دانــد محمد را ولایـــتامـام عصر ما هم،چون علی بودکه او را بینشی باشــــد درایـت***جهانِ بی ولایـت، سرنگون استمثــال بــام خانه،بی سُتـون استگُلــستان نبَــوَّت گشته خـُــــــــرّم؛وجودش با ولایـت لاله گون است***ولایــت مظهر صلــح جهــانی وجــــودش قــدرت تــابُ توانی چنان واجب بر این دنیای فانی که گویی برجهان باشد نشانی ***ولایـت شد حدیث شرح قُدسی چو نامش در درون  متن درســی جهــانِ زنـدگی با  اوست، معنــابه سال هجری و میلاد و شمسی ***ولایــت عشق رهبــر می نمـایدولایــت راه  محشــر می گُشایدکه شعر رَهنما فَصلُاخِطاب استولایــــت را چه زیبـا می سـراید + نوشته شده در  جمعه ۱۴۰۰/۰۲/۱۷ساعت 11:33&am کلیات رهنما...ادامه مطلب

یک روز ِروشنی بود، در ظُلمت و سیاهیآن روز جَمع بودند، صـد لشگر و سپاهیدر یک مـکان زیبا، منبـر به پــا گشته استکس می کند خطابه، براُمتی که خسته استخواند صدایی از دور، بر نایبی ولایــتچون وقت آن رسیده، شد اُمتی هـدایتاز جبـــریل اَمین،گویـا رسیـده پَیغامیک لحظۀ ندایی،درقلَب او چو اِلهآمسنگینی پیــامش،چـون کوه بیستـون استهمچو ستاره شب،نوری که از درون استدارد پیامی از دوست، جانا رســول اکرم(ص)چون می کند سفــارش، او اُمتش را هردم:***«در راه دین و ایمان، ثابت قدم بمانیددر سایه گـاه قــرآن، ای اُمـتتم بدانیدبعد رسول دوران،نام علی است درقرآنهرکس چنین بداند،با او شود هم پیمانبعد از نبـی اکــرم، یـاران به هـوش باشیدچون نایبش علی را، فرمان به گوش باشیدفرمان رسیده بر من،  از جانب خداونـدیک جانشین بر اُمَّت، باید دهی تو پیونــد ....نام علی برده است، حَقِ تَعـآلــی برمناو نـایب شما هست، بر اُمتـی انجــمنیــاران مباد هرگز، از او کناره گیریددر غیر این طریقت، باشد همه بمیریداَکمَل تُو گشته این دین، بعد ولایـت  اوهرکس ز مذهب ماست، باید حمایت اوبعد از رســـالت ما، پیغمبری نیایدپس با علی بمانید، جز این را نشایدگر رهبری بجوئید، بعد از نبــوت مااو نایبی به حق است،باشد عدالت ما»داده پیامش بر ما،چون رهبری آزادهتا راه او بپوییم، دینــی که او آورده***ثبت است بهر تاریـخ، این واقعه در آن روزنامش غَدیرخُم هست، یک عید مثل نوروز  + نوشته شده در  پنجشنبه ۱۴۰۰/۰۴/۳۱ساعت 20:11&nbsp توسط محسن کریمی  |  کلیات رهنما...ادامه مطلب

نماز جمعه حـَـجِّ مستمندانتجلـّـی گــاه آن اللهِ رَحمان سفارشها بر آن بسیار باشد؛خداوندُ و نَبیُّ و اَمرِ قرآن***چوصِیقل[1]میدهد روحُ و روان راگُشایش می دهد چشم نـهان راروایــت می شود در آن فـراوانوصایای[2] بزرگان و امــامــان***به تقــوا در جماعت ذکر گویندسعادت را بر این کـارش بجویندچُنان در باغ دل چون گل ببویندکه گویی فصل دل آیــد بهـاران ***   چو دست مستمندی تنگ باشدمسیـر زندگی چون سنگ باشدکه یا نـه! هر زمانی جنگ باشدنماز جمعه باشد، سنگرِجـان***به خطبه[3] دارد او هر دم سفارشکه باشد بندگان را چون ستایشاسیــــران را کُند از خَصم[4] آزاددر آن شــور نماز هر مسلمان***مسلمانی[5]،که معیارش نماز استوجودش تشنه ی راز و نیاز استدعـای[6] روز جمعه مثل راز استدر آن روزی که گردد وصل یاران  *** که انسان تشنه مهرخــداییستهمیشه طالــب راه رهــاییستچوهرکس در کویرخُشک مانَدنماز جمعه باشد همچو باران***هَزاران رحمت از سوی نماز استکلیـد قفــل دل با آن که باز استندای روز جمعه چون پیامی استبر آن دعوت کند اللَّـه سُبحـان***که یک سوره به نام اوست جاریتمــام هفتـه را شــوق انتـــظاریبرای اهــل ایمان روز خوبیستدر آن روزی که تابد نور ایمان***وجود رهنما[7] گشته خداییز دنیـا فارغ از رسم جداییدرونش چون رسد هردم نِداییکه جمعه گشته روزِ رَستگاران[1] جلا[2] پند و اندرز[3] دو خطبه نماز جمعه[4] ستم[5] اسلام[6] ندبه[7] تخلص شاعر + نوشته شده در  جمعه ۱۴۰۰/۱۱/۱۵ساعت 9:54&nbsp توسط محسن کریمی  |  کلیات رهنما...ادامه مطلب

مبتلا گشت مردمان شهر ما ، ویروس را اکبرش هم اصغرش هم سینه سیروس را آن گذشته شهر چینش می رسد ایران ما از هراتش می رود تا وسعتی هم روس را چون حرامش بعد از این دیدار دوست دست نازش را رها، از او نگیری بوس را حافظ و سعدی، بعد از این در راه عشق می سرایند از بر او غربت فردوس را زخم امروز از بلای آسمان نازل شود از ثریا تا به دریا می رسد، اقیانوس را چون همه درگیر این ویروس نادر می شوند از دیار شرق هند، تا ملت بلاروس را روی هرچه درد بی درمان،سفید از نقش او کی چنین کلیات رهنما...

هر شب مرا به خوابت،گر می شود روان کنگر عشق می پسندی، با عشق هم همان کن***چون عاشقی تو را خواند^، در قلب خود بگیرشباشد که چون برایش، گه گه سری تکان کن***باشد که با رقیبان، باشی مثال خوبانبا عهد بی وفای کلیات رهنما...ادامه مطلب

کاش تو باشی و منم خوب شومعشق تو را بینم و مجذوب شومکاش که باشی همه با عشق توتا به ابد باعث آشوب شومکاش که از عمق وجودم تو رامست ز دیدار تو مشروب شومعمر به تنهای خود باخته دلکاش که از عشق تو محبوب شومچ کلیات رهنما...ادامه مطلب

     از آسمان ستاره، تقدیم این زمین شدنودختری بهاره، چون گل که بهترین شدآمد به جمع یاران، یک گل ز نسل بارانبوی گـل بهــــاران، در بین ما طنین شددر بــاورم نگنجید، گشته جهــان گلستانشکرش ز نعمت او، برم کلیات رهنما...ادامه مطلب

مهر تو در قلب من، عاطفه برپا کندعشق تو در سینه ام، وه که چه غوغا کندیاد تو را می کنم، چونکه بهاران رسدهمچو گلستان شود، خلوت یاران رسدبلبل از این وصف عشق، نغمه سرایی کندمعجزه بر پا شود، شور بهاری کندچو کلیات رهنما...ادامه مطلب

تموم لحظه هایم ، فدای دیدن تو

یه آرزو که دارم ، عشق رسیدن تو

ای همه ی هستیم، هاله دل بستیم

حالتی از مستیم ، ناز کشیدن تو

عاشقی از رهنما، عقل ز سر برده است

حالت پر می زند، مثل پریدن تو

کلیات رهنما...

دل سراپرده اش   بی نوایی بُوَدغم  درونش ولی  چون جدایی بُوَدعاشق از دست عشقش گلایه کندلذت وصل عشق ،کهربایی بُوَدعاطفه چون رسد از ره عاشقی عشق این عاطفه چون خدایی بُوَددل که چون می شود وصل او در چنین د کلیات رهنما...ادامه مطلب